Healing Mahikari
In herfst 1986 kwam ik in contact met de healing methode Mahikari. Een vrouw, Sandra, in Amsterdam gaf ons gratis meer dan 10 behandelingen en die bevielen ons zo goed dat we zelf ook een weekend cursus van vrijdag t/m zondag gingen doen.
De cursus bestond uit een heel verhaal van hoe het leven volgens de cursusgevers in elkaar zat en we ontvingen allemaal Mahikari van Dorsha's, die het al heel lang praktiseerden en aan het einde van de cursus moesten we een bepaald gebed kennen, wat je gebruikte om de behandeling mee te beginnen en we kregen een "Omitama", een gewijd medaillon aan een ketting, waarin dan iets zou zitten, een papiertje met een comma, dat het licht door ons heen zou leiden. Dat moest je om je nek dragen in een zakje, want je mocht het niet met je handen bezoedelen. En als je het af deed als je ging slapen, moest je het hoog ophangen, het mocht niet op de grond komen.
Er werd op 20 cm afstand van het lichaam op bepaalde punten gericht, ik dacht eerst op je voorhoofd, dan op vier punten in je nek, dan op je hart, dan op de onderrug op 2 punten en dan op het harapunt op de buik. Misschien is de volgorde iets anders.
Van een resultaat van de healing methode Mahikari herinner ik me het volgende: Mijn zoontje van ongeveer twee en een half jaar, had het hete strijkijzer aangeraakt en terwijl ik mijn vrouw beschuldigde van onoplettendheid, begonnen we allebei zijn vingers met blaren te healen. Na ongeveer tien minuten waren de blaren op zijn vingers veranderd in een harde gladde huid en deden geen pijn meer. Op de weekend cursus vertelde een jonge man mij, dat bij hem een grote harde knobbel uit zijn nek door de Mahikari was opgelost en dat hij daarom de cursus ging doen, om zelf ook in staat te zijn andere mensen te helpen.
Verwante links
(*) bijgewerkt 11 juli 2007
pinklotus advaita vrijheid meditaties kundalini yoga diksha gedichten tekeningen