Healing Meditatie
Mijn vader leende me in 1977 een boek van Ortega Y Gasset, "Bespiegelingen over Leven en Liefde", dat me erg aansprak. Ik werkte in die tijd bij CMG en we hadden 1 uur pauze tussen de middag. Een van de AD's, Associate Directors, Jan Willem, mocht ik graag en ik vertelde hem over het boek, dat ik aan het lezen was. Toen zei hij dat "De School voor Praktische Filosofie" misschien wel iets voor mij was. In september 1978 ben ik toen begonnen met elke woensdag les te volgen op die school. Helaas had Jan Willem me niet geadviseerd om deze lessen samen met mijn vrouw te volgen en ik volgde ze dus helaas alleen, omdat mijn vrouw liever Spaans ging doen. Ik had geen flauw vermoeden, wat een impact dit zou hebben op mijn verdere leven. En dan niet alleen, omdat mijn vrouw me na een jaar zo veel veranderd vond, dat ik niet meer diegene was, met wie ze al 15 jaar samen was en ze me dringend verzocht het huis te verlaten.
We leerden daar eerst een soort oefening in aandacht van een paar minuten. Na twee jaar kreeg ik een inwijding van mister White, uit Engeland, met een mantra. Dat was voor mij voor het eerst echt mediteren. En het ging me heel aardig af. Ik kon al spoedig heel stil toekijken op het zich herhalen van de mantra en kwam regelmatig in een diepte in mezelf, die ik daarvoor niet voor mogelijk had gehouden. Negen jaar lang heb ik met die mantra gemediteerd.
In 1987 leerde ik van Janne mediteren met het Alfa-geluid en zij leidde ons in meditatie op een manier van Silva Mind Control en gebruikte geleide meditaties van o.a. Jean Houston. Omdat we een aantal van haar meditaties hadden opgenomen op cassettetapejes hebben we daar nog jaren plezier van gehad. Zelf heb ik in 1987 ook een eerste weekend cursus van Silva Mind Control gevolgd.
In 1987 heb ik ook tien dagen mee gedaan met een soort Vipassana meditatie, waarbij we de eerste drie dagen Anapanna deden, dat was alleen mediteren op het plekje op je bovenlip, die bij de inademing koel voelt en bij de uitademing warm. Daarna gingen we met een soort kaarsvlammetje door het hele lichaam heen en aan het einde moest je alleen je aandacht houden bij je kruin, je handen en je voeten, om zo je gehele lichaam in beeld te kunnen houden. De enige diepe ervaring die ik had, was dat ik een tijdje alle atomen van mijn armen voelde vibreren.
In 1989, toen ik de leraar opleiding Kundalini Yoga volgde, leerde ik dynamische meditaties.
In 1993 deden we, Hansje en ik, voor het eerst mee met een tiendaagse vipassana silent retreat. Dit was een geheel andere manier van vipassana, dan die ik al een keer had gedaan. Bij deze manier moest je alleen op de buikademhaling letten en als iets je er van afleidde, moest je dat benoemen. Dat was voor mij een heel heftige manier van mediteren. Elke dag afwisselend 45 minuten loop meditatie en 45 minuten zit meditatie en dat van 's morgens vroeg tot 's avonds laat, zonder enige vorm van communicatie, behalve dan zo nu en dan een kort gesprekje met de meditatieleraar, over hoe het ging. Overdag deed je de meditatie op je eigen kamer en 's avonds hadden we één gezamenlijke meditatie met de hele groep en de leraar. De eerste dagen zag ik een warboel van gedachten door me heen gaan. Soms leek het wel een LSD ervaring met allerlei gebeurtenissen en plotselinge gezichten.
Later in 1998 werden we door Douwe Tiemersma ingewijd met weer een andere mantra en die heb ik ook jaren gebruikt. Bij Douwe deden we eerst een soort Dhyana Yoga, wat leek op vipassana, maar we deden 20 minuten zitten, lopen en dan weer zitten. Ook volgden we zijn meditatie cursus, waarbij we op allerlei manieren leerden mediteren, op geluid, op licht, op de adem, op het hart etc. Maar voor mij was het belangrijkste om in zijn buurt te zijn.
Nu oefen ik niet echt meer in
meditatie, maar ik ben regelmatig stil in mezelf en neem waar wat er gebeurt.
Verwante links
(*) bijgewerkt 3 augustus 2011
pinklotus advaita vrijheid meditaties kundalini yoga diksha gedichten tekeningen